Het dansende verlangen

Het tekenenDecember 2005, krijt, (Zie tekst onder)Een leven zonder op zoek te gaan naar mijn werkelijke bestemming en naar zingeving, werd een last die niet te dragen was. Ik verlangde naar een nieuw leven. Mijn moeder zei dat ik leuk kon tekenen toen ik nog kind was. Ze stimuleerde me om er weer mee te beginnen. Het zolderkamertje richtte ik in voor een atelier, ik woonde nog bij mijn ouders thuis. Ik nam me voor om elke vrije tijd te besteden aan het tekenen en schilderen. Telkens als ik in de alledaagse drukte was gevangen, verlangde ik terug te keren naar de rust en mijn artistieke bezigheden op het zolderkamertje. Deze plaats had een enorme aantrekkingskracht op me, dat kwam omdat mijn ziel zich bemind voelde door God. Dit wekte in mij het vertrouwen in God ( zie afbeelding "een bijzondere ontmoeting" hoe dit vertrouwen had plaatsgevonden). Zo kon ik makkelijker het besluit nemen om me te orienteren op mijn artistieke vaardigheid en elke geestelijke verdieping die daar bij kwam. Voor een mogelijke inkomstenbron zie ik dan later wel, dat komt wel. Maar waar het mij vooral om ging was, eerst tijd nemen voor mezelf in de rust van het zolderkamertje om mijn werkelijke roeping te hervinden en te leven.

U ziet voor u de kunstenaar aan het werk die bezig is met het tekenen van een beekje met water. Dat is wat ik op deze plaats ook aantrof: het beekje met het goddelijk water. Mijn bron vinden, want ik heb dorst naar het leven; mijn ziel is vertroebeld en het smacht naar verversing; ik ben verloren, maar wie zal mij zoeken en vinden? Daar, in het verborgene, daar kan ik dicht tegen God aankruipen, daar ben ik gevonden. Dat is naar mijn idee de schoot van het leven waaruit ik nieuw geboren word.